Atuk kent wel honderd woorden voor sneeuw, maar slechts één voor vriendschap: Taruk.
Taruk is zijn eigen hond en beste maatje.
Op een dag mag Taruk mee met Atuks vader op de grote sledentocht.
Hij komt echter terug zonder Taruk. Taruk is doodgebeten door de wolf.
Atuk is verdrietig en wil wraak voor zijn vriend. Hij gaat op zoek naar de wolf.
Atuk 8+ is een poetische en speelse voorstelling over het verliezen en opnieuw toelaten van iets dierbaars, naar het prentenboek van Mischa Damjan en Jozef Wilkon.
Twee spelers vertellen en sturen het verhaal doormiddel van vertelling, poppen en zelfgebouwde instrumenten.
De Theaterkrant over deze voorstelling:
Met minimale middelen en subtiel poppenspel maken Joese Peters en Silas Neumann in de regie van Noufri Bachdim zo een ontroerende raamvertelling over vriendschap die sterker is dan de dood. Atuk laat daarnaast zien hoe je met veel spelplezier en fantasie kunt ontsnappen aan de realiteit als je een vriend kunt toelaten in je verdriet, zelfs al biedt dat maar een tijdelijke ontsnapping.
Regie: Noufri Bachdim
Spel en muziek: Silas Neumann, Joeso Peters
Vormgeving: Pluck Venema, Louwe Noordhoff
Lichtontwerp: Janine de Weerd
Foto: Froukje de Jong
Grafisch ontwerp: Serena Kloet
Naar het boek van: Mischa Damjan en Jozef Wilkon
Vanuit liefde voor verteltheater vertellen Joeso Peters en Silas Neumann spannende verhalen die de fantasie prikkelen. Met humor en muziek trekken ze de kijker de verbeelding in.